Hastalık dolayısı ile 6ncı ayda olması gereken rota ve hepatit B aşılarını ancak dün yaptırabildik. Normalde cumartesi günü randevumuz vardı. Ama düşündüm ertesi gün Pazar ve Pazar günü doktor bulmak zor oluyor. Geçen sefer aşılar ateş yapmıştı, pazar günü doktorla konuşamamış, şifa hastanesinin nöbetçi doktoru ile görüşebilmiştik. Bu defa bilinçli olarak hafta içine aldım. Yine Keyhan Fidan’a gittik. Büyümesi ve gelişimi normal seyrediyor. Genital tarafta oluşan pişikler için mantar kremi verdi, onları 1 hafta kullanacağız. Hastalıktan çok şükür eser kalmadı.
Bu arada komik bir şey daha oldu kontrolümüz sırasında. Keyhan hn, – Söylediği birkaç kelime var mı? Baba falan diyor mu diye sordu.
O sırada annesinin kucağında oturan bizim boncuk, Keyhan Hn.a pür dikkat bakıp gülüyor ve baba baba baba demez mi. Kızım bizim yanıtlamamıza gerek kalmadan kendisi cevabını verdi. Gelecek ay için randevu vermedi, Mayıs ayında kontrole gideceğiz. 1 yaşına kadar artık aşı da yok. Bütün aşılarımız da tamam.
Dikkat ettim de ben de aşılarımız, randevumuz şeklinde çoğul cümleler kullanıyorum. Eskiden merak ederdim, başkaları neden bu şekilde konuşuyor diye. insan bu çarkın içine girince hissediyor bazı şeyleri. insanın çocuğu hasta olunca anne-baba da onunla birlikte hasta oluyor, keyfi olmuyor, onun canı yanınca yine anne-baba’nın da canı yanıyor. Dolayısı ile “canımız yandı, hasta olduk vs.” şeklinde cümle kuruyor.