Bugün Pazartesi. Cumartesi gününden bu yana kar yağıyor. Bugün işe gitmedim, tatil ilan ettiler. Eşim gitti, ama öğleden sonra gidip onu işten aldım. Annem ve Babam Cumartesi günü 17:45 uçağı ile geleceklerdi ama 21:00 a ancak uçabildiler. Selin’i uzun zamandır görmüyorlardı. Çok özlemişler. Babam ilk zamanlar çok küçük olduğu için alamıyordu. İsmini ezan söyleyerek vermişti aylar öncesinden. O günden beri hasret kalmıştı. Şimdi babağım kucağından inmiyor. Babam da onu çok seviyor. Cumartesi günü gece saat 1’e kadar yatmadı. Gerçi gündüz uykusunu güzel almıştı. Dün gece ise saat başı uyanıp ağladı. Ne bende ne annesinde uyku bırakmadı. Ya rüyasında kabus görüp uyanıyor ya da diş kaşıntısı yüzünden ağlıyor. Tam anlam veremedik. 3 belki de 4 haftadır kızım dışarı çıkmıyor. En son doktor kontrolüne götürmüştük. Dışarısı çok soğuk ve sürekli kar yağıyor. Bugün akşam da çok huysuzdu. Dişleri sürekli kaşınıyor. Uyuttuğumuz da ise 1 saati geçmiyor hemen uyanıyor. Babamlar yürüteç de getirdiler. Yunus Emre’nin artık ihtiyacı kalmamış. Ama bindirince korktu, ağladı. Ön tarafında çok fazla nesne var ve herşey ayrı bir ses çıkarıyor. Daha alışması lazım. inşallah bu gece güzel bir uyku çeker kızım. Karnında da biraz gazı var. 3 gündür de kaka yapamıyor.