Veeeee beklenen oldu. Selin Ecem sonunda emziği kendisi bıraktı. Hiç kendisini bu yönde zorlamadık ya da denemeye bile kalkmadık. Kızım vakti gelince kendisi bıraktı ve şu aralar çok sevindiğim olaylardan biri bu oldu. Açıkcası, bazı zamanlar “emziği nasıl bıraktırırım?” diye düşünmedik desek yalan olur. Ancak kızım Maşallah bu konuda da bizi hiç üzmedi.
Yaklaşık 1 aydır 2 yaş sendromu olarak bilinen olayları bizde yaşadık. Selin’in birden değiştiği ve herşeye HAYIR dediği, kesinlikle kendi dediğini yaptırdığı bir dönemdi. Bebekliğinden beri hiç uyku sorunumuz olmayan kızımız bir günde değişip, gece uyumaya salonda devam etmek istiyordu. Bizde onunla inatlaşınca iki tarafda uykusuz kalıyordu. Ancak sonra bu dönemde yapmamız gerekenleri okuduktan sonra, Selin’in suyuna gitmeye çalıştık. Bir süre Salonda ikinci bir yatak açtık ve Selin’i orda yatırıp, sonra kendi yatağına taşıdık. Gece kalkıp “anne kalk” dediği zamanda salondaki hazır yatağımıza gidip orda uyumaya devam ettik. Böylece hem Selin’in isteği oldu hem de iki tarafda uykusuna devam ettiği için uykusuz kalmadık. Bu dönemimiz yaklaşık 1 ay sürdü ve nihayet kızımız artık kendi odasında uyumaya tekrar başladı ve gece salona gitmez olduk. Maşallah artık uykumuz eskisi gibi kesintisiz olmaya başladı. Demekki böyle bir dönem yaşanması gerekiyor ve çok şükür biz bu dönemi 1 ay ile atlattık. Kimi aileler 1 yıla yakın sürede bununla mücadele ediyormuş. 2 yaş sendromu çok garip bir dönem, çok iyi tanıdığınızı düşündüğünüz çocuğunuz bir anda öyle bir değişiyor ki, kesinlikle başlangıçda bu değişimi kabul edemiyorsunuz. Dr. umuz İzlem Hn. ile bu durumu ilk paylaştığımızda gülümseyerek, bu dönemi 2 yaş terörü olarak nitelendirmişdi ve sakin davranarak geçirmemizi önermişdi. Neyse ki şimdilik atlattık görünüyor. Ama çocukların dönem dönem ani değişimleri olabileceği için, çok da büyük konuşmamak gerekiyor.
Kızım artık 21. ayın içinde ve onunla çok iyi anlaşıyoruz. İşden geldiğim anda kapı çalındığında direk beni kapıda karşılıyor ve hemen ANNE deyip, kucağıma atlıyor. Ellerimi yıkamama bile fırsat vermiyor. Çoğu zaman bana ASKİM deyip sarılıyo beni öpüyor. Bir sarılması var, boğulacak gibi hissediyorum:) Hemen bana “Anne montu çıkar, ayakkabını çıkar” diyor. Benim tekrar işe gitmeyeceğimden emin olmak istiyor. sonra da zaten hiç yanımdan ayrılmıyor. Sürekli peşimde, bana bişeyler anlatıp duruyor:)
Babası ile de araları çok ii. Babasına “babaci, babacık demeye devam ediyor. Sinirlendiği ya da şımardığı zaman da “MEMED” demesi var, görmeniz gerekiyor. Bazende “memedim” diyor, bunu da benden öğrendi:)
Selin artık 2 kelimeyi yanyana kullanmaya başladı. Sanırım yakında cümle kurmaya da başlayacak gibi görünüyor. Haftasonları kuzenleriyle ya da çocuklu arkadaşlarımızla görüşmelerimizde Selin çok mutlu oluyor. Bu nedenle parkıda çok seviyor ve her park dönüşü eve ağlayarak giriyor. Bıraksak sabaha kadar parkda oynayacak.
Bu haftasonuda Eloşuma kahvaltıya davetliyiz. Eminim Selin’in yine çok hoşuna gidecek. Havalar ısındığında da Kaz dağlarına gitmeyi planladık. İnşallah Mayıs’in ilk haftası ailecek ilk kısa tatilimizi yapıyor olacağız.
Şimdilik Kızım dan haberler bunlar… Biz onu çooook seviyoruz ve sürekli Rabbime şükrediyoruz. 🙂
Hilmiye