Pazar gunu Selin’in yıl sonu gösterisi vardı. Geçen hafta Mersinde olduğumuz için provalara katilamamisti. Sahne gosterileri konusunda cok basalili oldugunu bir kez daha gormus olduk. Perde acilip ortaya ciktilar. Koro halinde hem Turkce hem de ingilizce sarkilar soylediler. Selin bizi hemen gordu. O kadar ahenkli o kadar guzel soyluyordu ki diger cocuklar arasindan hemen seciliyordu.
Koro sonrasi hareket egitimi derslerinde ogrendiklerini sergilediler.ardinlar bizimkinin sinifina sira geldi. Kirmizi Beyaz kiyafetleri vardi. Kurdele kullanarak ay ve yildiz olusturdular. 10nun yil marsi caliyordu fonda. Gozlerim dolarak izledim. Gurur duydum onu izlerken. Bir taraftan gozlerimi sildim bir taraftan kameraya cekmeye calistim. Ali Efe ile tutusup one dogru yanastilar ve seyircileri selamladilar.
Cikista onu meydan avm ye goturduk. Biraz eglendirdik.
Bir gun oncesinde ona cok kizmistim. Cumartesi gunu ne isterse yapmistik. O kadar cok simardi ki artik ne soylersek tersini yapiyor, bagirip cagiriyordu. Yatmak istemeyince davranislari iyice agresiflesti. Mutfaktaki perdeye asilip asagi indirdi. Hilmiye gelip de gorunce kizmaya basladi. Tuttugum sabrim bir anda patladi ve poposuna tekmeyi bastim. Cok korktugu icin nefes nefese kaldi. Sonra yaptiklari hakkinda biraz konustuk ve birbirimizden ozur dileyip sarildik. Sonrasinda gercekten kendime cok kizdim ve utandim.
Bugun Selini okula ben biraktim ve geri aldim. Bugun evden calistim cunku oglen passport yenilemem icin randevum vardi. Sabah kahvaltisini da ben hazirlayip yedirdim.